Op de nieuwe Engelstalige pagina waarin Apple in meer detail uitlegt hoe de Apple Watch je hartslag meet, legt Apple direct ook uit wat de beperkingen zijn. Dat is waarschijnlijk ook een reactie op Fitbit. Dit bedrijf kreeg het op webfora en in reviews de afgelopen tijd zwaar te verduren, omdat kopers van de Charge HR (armband) en de Surge (horloge) klaagden over onnauwkeurigheid van de 24/7 hartslagmeting van deze activity trackers. Apple neemt dus een voorschot op mogelijke PR-problemen, wanneer gebruikers zouden klagen over metingen die niet kloppen.
Op de pagina legt Apple allereerst uit hoe de Watch je hartslag meet. Apple gebruikt daarvoor een techniek die fotoplethysmografie heeft. Klinkt ingewikkeld, maar het principe is op zich eenvoudig uit te leggen. Bloed absorbeert meer licht dan het weefsel erom heen. Wanneer je een lichtstraal door de huid op het stromende bloed eronder richt, kun je met een lichtgevoelige cel meten hoeveel licht wordt geabsorbeerd door het bloed. Je hart pompt in rust ongeveer 60-100 keer per minuut, en daarmee verandert ook de hoeveelheid bloed in je slagaders ritmisch met elke hartslag. Daarmee varieert dus ook de hoeveelheid licht die wordt geabsorbeerd door je bloed, en zo meet Apple je hartslag.
Twee groene LEDS aan de achterzijde van de Apple Watch
Het principe is al heel lang bekend. De lichtbron en de sensor kunnen bijvoorbeeld in een clip voor aan je oor of in een kunststof ring wordt verwerkt. De techniek is de laatste jaren verbeterd omdat LEDs zoveel krachtiger en zuiniger werden. Krachtige groene LED's blijken goed te werken, maar infrarood licht werkt ook. MIO maakt bijvoorbeeld hartslag sensoren in armbanden voor sporters, en maakt daarvoor gebruik van LED-technologie die door Philips is ontwikkeld. Ook de sporthorloges van Adidas en TomTom gebruiken die Philips-technologie met groene LEDs. Fitbit ontwikkelde zijn sensoren zelf, maar maakt ook gebruik van groene LEDS die knipperen. Voor een sportband is het niet erg als hij na acht uur leeg is, dan laad je hem gewoon opnieuw op. Die kunnen dus felle LED's gebruiken. Maar als je smartwatch of activity tracker minimaal een hele dag mee moet gaan, dan moet je slimmer meten. Dus zwakkere LED's, of minder vaak meten, wat allebei ten koste gaat van de precisie.
De Fitbit Charge HR en Surge meten ook 24 uur je hartslag
Apple: groen en infrarood licht
Apple's horloge gebruikt groen licht en infrarood licht. De hele dag door meet de Watch om de tien minuten je hartslag, en slaat die op in de Health app op je iPhone. Je kunt op elk moment van de dag met de Heart Rate Glance functie ook je hartslag bekijken. Met die hartslaginfortmatie kan Apple, net als Fitbit, een betere inschatting maken van je energieverbruik gedurende de dag. Een activity tracker ziet niet of je vijf of vijftig kilo optilt, maar je hartslag vertelt een completer verhaal. Daarom heeft de Watch ook een workout-stand, waarbij je hartslag veel vaker dan per tien minuten wordt gemeten.
MIO en Philips: pioniers in hartslagmeting met groene LEDs
Gedurende de dag meet Apple je hartslag met energievriendelijk infrarood licht. Wanneer die meting niet precies genoeg is, kan de groene LED 'bijgeschakeld' worden. Apple kan ook de felheid van de groene LEDS en snelheid (frequentie) van de metingen aanpassen wanneer het signaal te zwak is.
Maar Apple geeft op voorhand al aan dat het zelfs onder ideale omstandigheden (dus met een Watch die strak maar niet te strak zit) soms onmogelijk is om je hartslag nauwkeurig te meten. Bij sommige mensen (een kleine groep) zal het helemaal niet lukken, bijvoorbeeld omdat ze te weinig doorbloeding hebben.
Maar ook workouts in de vrieskou zorgen voor minder doorbloeding, en dus slechtere metingen. En misschien wel het allerbelangrijkste: Apple geeft ruiterlijk toe dat de Watch je hartslag het meest precies meet bij constante beweging, zoals rennen of fietsen, en dat de resultaten bij bijvoorbeeld tennis of boksen slechter zullen zijn.
Apple: je kunt altijd een borstband met Bluetooth gebruiken
Fanatieke sporters die altijd een goede hartslag willen meten kunnen dus gewoon een borstband van een paar tientjes (die zeer precies meet) via Bluetooth aan hun Watch/iPhone koppelen. De vraag is dan wel wat je precies aan je Watch hebt, want de GPS-functie zit niet in je Apple Watch maar in de iPhone. Als die toch al meemoet, kun je net zo goed je borstband of MIO direct aan sportapps als Runkeeper, Strava, of Endomondo koppelen. Maar goed, dan heb je niet zo'n hip horloge om je hartslag tijdens het lopen op te kunnen bekijken.
Lees hier onze reviews van de Fitbit Surge en de MIO Link en Fuse
wellicht ook interessant
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!