Blog: het werd zomer

DRJ

Episode #21 - Er zijn veel dingen die ik in deze Corona-tijd niet meer doe. Zoals fietsen van en naar het werk, een sportschooltje doen, de honden groots uitlaten, tijgerbollen halen bij het speciaal-bakkertje, enzovoort. Ter compensatie zit ik op mijn tuinbalkon, pal op het zuiden. Van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat kan ik het zonnetje pakken. En u weet: de voorjaarszon is de krachtigste zon!

Na gedane arbeid is het lekker genieten van die koperen ploert. Extra vitamine D en een bruine kop zijn in dit geval de bijkomende schade. Het kan erger. Zon en warmte schijnen Corona teniet te doen, dus dat is een welkom extraatje.

Normaal zit ik in april nooit op mijn tuinbalkon. Ik heb wel wat anders te doen. Wat me opvalt zijn de nog kale loofbomen. De fruitbomen staan al wel mooi in bloesem. De insecten vieren hun eigen feestje. Een koolmeesje weet zichzelf uitstekend te vermaken. Een mereltje zingt het hoogste lied. Hoog boven mij zweeft een jonge buizerd lui op de thermiek. En tóch mankeert er iets aan dit idyllische plaatje. Wat? Ik weet het nog niet, maar ik voel het indalen.

Langzaam wordt het visueel en pal voordat ik in de opgewarmde namiddag wegdommel staat het op mijn netvlies: zwaluwen. Dát is wat er moet zijn en dát is wat eraan ontbreekt. Geen zwaluw te zien. Logisch, want nog geen zomer, nee, amper lente…

Deze gedachte doet me mokken, maar zo is de natuur nu eenmaal. De seizoenen zijn de seizoenen en wij zijn slechts de passanten. Waarna diezelfde gedachte me doet indutten, iets dat me anders nooit gebeurt. Ik droom, “Zon. Zomer. Zwaluwen.” Mijn vrouw schopt tegen de stoel, ik schrik wakker. Tomatensoep met ballen en verse room. Je kunt slechter ontwaken. De zon schijnt fel. Ik zie nog bijna niets. Of toch wel? Er schiet wat heen en weer door mijn beeld dat nog even moet wennen aan de nieuwe helderheid. Niet veel later heb ik meer focus. Huh? Gevorkte staartjes. Twee, nee, vier vogeltjes die zich vergeten in hun luchtacrobatiek. Ik weet het zeker: zwaluwen. Na een lange reis zijn ze zojuist op hun broedadres aanbeland en ze hebben de grootste pret.

Het werd zomer. Ook nu. Gelukkig…

Over de gastblogger:

John Vanderaart was de eerste Nederlandse professionele game-programmeur. Bezitters van de legendarische Commodore 64 kennen hem als ‘John Vanderaart’ of DRJ – Doctor John. Onder die namen publiceert hij tekstadventures en schietspellen als Eindeloos. Tegenwoordig is hij senior developer bij maker van zorg-software WinBase, en werkt hij net als duizenden software-ontwikkelaars thuis. Op SmartHealth doet hij dagelijks verslag van zijn ervaringen. Lees hier alle afleveringen.