Picture or it didn’t happen, niet waar? Check je niet in op Facebook in die hippe club, dan is het net alsof je er niet bent geweest. En maak je geen foto van je zelfgebakken taart op Instagram, dan had je al die moeite net zo goed kunnen laten zitten.
Hetzelfde gevoel geldt voor activity tracking: niet gemeten is niet gelopen. Vergeet je je Polar Loop om te doen tijdens een workout, dan lijkt het alsof je niet gesport hebt. En dat is zonde, want je stond net op het punt om de ‘5 dagen achter elkaar gesport’-badge te winnen. Maar bijhouden op zich is niet genoeg. De activiteiten die we doen, moeten ook nog eens loepzuiver geregistreerd worden. De calorieën moeten kloppen, de afgelegde afstand ook en de juiste vorm van lichaamsbeweging moet aangegeven worden. Thank god voor de update in Moves waardoor je precies kunt aangeven dat je aan het schermen, roeien of ballet dansen was. Hij zou het maar ‘gewoon’ als activiteit registreren. De horror.
Met dat idee in je achterhoofd, dat we niet alleen wensen dat ál onze activiteiten gemeten worden, maar dat we ze ook obsessief nauwkeurig willen hebben, voorzie ik bij sleeptracking een klein probleem.
Neem de slaapmeter Beddit. Dit is een sensor die je ter hoogte van je borst onder het hoeslaken op je matras plakt. Onder het slapen merk je niets van de sensor, maar voor een accurate meting is het wel noodzakelijk dat je precies op de (vrij korte) sensorstrook blijft liggen.
Je bed partner moet absoluut op zijn of haar eigen bedhelft blijven!
Normaliter schoof je misschien halverwege de nacht gezellig dicht tegen je bedpartner aan, doe je dat nu dan zegt de Beddit dat je ’s nachts uit bed bent geweest. Gevolg? Minpunten op je sleepscore van die nacht. En dat wil je niet. Even snel knuffelen voordat je de sensor activeert en vervolgens met de armen stijf langs het lichaam op de eigen bed helft blijven, dat is het devies. En wee je gebeente als je partner waagt ook op de Beddit te rollen. Dat zou jouw perfecte score maar beïnvloeden!
'Alleen geschikt voor singles'
Sleeptracker Sense van de Amerikaanse startup Hello is een sensor voor op het nachtkastje. Het fraai vormgegeven ding bekijkt onder welke omstandigheden je slaapt (is je slaapkamer te warm of juist te koud?). Je kunt het je zo voorstellen: nooit een vuiltje aan de lucht, ineens besluit één van de twee dat het écht warmer moet in de slaapkamer dus gaat húp de verwarming aan. Tot grote ergernis van de ander: ‘maar dan kan ík niet slapen van de hitte!’.
De Sense meet ook of je slaapkamer wellicht te rumoerig is.
Verwijtende blikken over en weer: wie snurkt er van ons?
Zijn de slaapcondities ideaal, dan kleurt de sensor groen. Een rood gekleurde tracker – mogelijk veroorzaakt door luid gesnurk - is geen goede zaak. Maar wie maakte precies dat ronkende geluid in de nacht? Verwijtende blikken over en weer. Ook de Beddit is onverbiddelijk: keiharde minpunten als de slaap sensor gesnurk signaleert. ‘Maar ik snurk helemaal niet’, roept de vrouw gefrustreerd tegen haar man. ‘Slaap jij maar op de bank, ik scoorde vannacht maar 40 punten!’.
Nee, een disclaimer 'Pas op: het gebruik van deze sleeptracker kan mogelijk een negatief effect hebben op uw relatie' zou niet misstaan. 'Vooral geschikt voor singles' mag er ook wel bij. En laat je niet misleiden door de promo video van de – nog uit te brengen – Aura van Withings waar een stel hand in hand in slaap valt terwijl de Withings op het nachtkastje synchroon hun hartslagen meet. In het echt gaat het er héél anders aan toe.
[accordion]
[acc title="Foto credit"]Stuart Conner (www.flickr.com/photos/stuartconner/)[/acc]
[/accordion]
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!