Blog: Voortschrijdend inzicht

DRJ

Episode #29 - Het was Teams, toen werd het Zoom, daarna Jitsi. En intussen zijn wij (lees: WinBase) weer terug bij Teams. Dat heeft deels te maken met veiligheid, deels met toepasbaarheid, deels met gemak.

Ik heb intussen nog wat tele-vergaderen-opties bekeken en het komt uiteindelijk neer op het volgende: “Some you win, some you lose.” De ene oplossing heeft iets wat de andere oplossing niet heeft en omgekeerd. In ons geval prevaleert het gemak waarmee we onderling – snel – moeten kunnen koppelen. En dan wint Teams.

Dit terzijde, want ik wil een ander punt maken. Nu die tele-vergaderen-opties serieus worden gebruikt, evolueren ze evenzo serieus. Wie kritisch meekijkt, die ziet dat de versies van de diverse oplossingen over elkaar heen buitelen. Maar ik zeg u: “Dat zijn quick fixes.” Het zou veel beter zijn als er serieus werd doorgepakt. Inderdaad: “Voortschrijdend inzicht.” Vóór het Corona-gebeuren was tele-vergaderen (eerlijk is eerlijk) weinig meer dan een gimmick. Nú inmiddels, is tele-vergaderen essentieel. Punt. En dan wil ik wat features noemen die – in mijn bescheiden optiek – essentieel zijn. Best kans dat die features links en rechts al zijn gerealiseerd, maar dat boeit me eigenlijk niet: “Ik wil die features gewoon overal zien!” Ik zet er wat op een rijtje:

• Hand opsteken. Iemand met de microfoon gedempt wil aan het woord komen en moet een
  visueel seintje kunnen geven.
• Cursor-highlighting. Als het scherm wordt gedeeld, dan moet je goed zichtbaar iets kunnen
  aanwijzen. Maar waar is die muis?
• Knippen en plakken. Iets dat door een ander wordt gedeeld moet in één keer in het juiste
  formaat naar het lokale Prikbord kunnen worden gehaald.
• Spatiebalk. Het geluid standaard gedempt. En als je iets te zeggen hebt, dan op de spatiebalk
  gedrukt. Moet ook (!) visueel worden gemaakt.
• Privé-modus. Tijdens een groepsdiscussie wil je even apart kunnen discussiëren met een
  enkele gesprekspartner.
• Hiërarchie. Als meerdere personen tegelijkertijd beginnen te praten, dan komt de hardste
  schreeuwer bovendrijven. Hier moeten prioriteiten kunnen worden uitgedeeld.
• Bandbreedte-toewijzing. Als de bandbreedte afneemt, dan moet je kunnen aangeven waar
  de prioriteiten liggen. Beeld? Beeld van die ene gesprekspartner? Geluid?
• Resolutie. Niet allemaal werken we met dezelfde resolutie. Standaard VGA, Full HD, 4K,
  enzovoort. Dat moet – in het bijzonder als het scherm wordt gedeeld – gegeneraliseerd
  kunnen worden.
• Bediening delen. Dus het toetsenbord en de muis van het getoonde beeldscherm kunnen
  meepakken. Niet overnemen, alleen maar meepakken.

Gelukkig gaat het snel, dus de kans is groot dat het bovenstaande op de korte termijn wordt geïmplanteerd. Nee, dat is niet omdat ík het zeg. Ja, dat is omdat ú het (ook) nodig heeft. Vraag schept namelijk aanbod.

Over de gastblogger:

John Vanderaart was de eerste Nederlandse professionele game-programmeur. Bezitters van de legendarische Commodore 64 kennen hem als ‘John Vanderaart’ of DRJ – Doctor John. Onder die namen publiceert hij tekstadventures en schietspellen als Eindeloos. Tegenwoordig is hij senior developer bij maker van zorg-software WinBase, en werkt hij net als duizenden software-ontwikkelaars thuis. Op SmartHealth doet hij dagelijks verslag van zijn ervaringen. Lees hier alle afleveringen.