Blog: de regiebrief van Bruno Bruins

Wanneer het om digitale zorg gaat, ligt er nogal wat op het bord van minister Bruno Bruins. Hij nam samen met zijn collega-minister Hugo de Jonge iets meer dan een jaar geleden het stokje over van Edith Schippers. Zij heeft het zeven jaar in haar eentje gedaan. Haar periode als minister werd - wanneer we naar zorg en ICT kijken - gemarkeerd door het politieke stranden van een nationale voorziening voor de uitwisseling van medische gegevens.

Het staken van het oorspronkelijke LSP in 2012 zorgde voor een terugtrekkende reflex: de overheid wilde zich niet bemoeien met iets dat ook maar enigszins op een landelijk elektronisch patiëntendossier (EPD) leek.

Die reflex werd vervolgens jarenlang onderhouden door (onder meer) de politieke kleur van de opeenvolgende kabinetten Rutte, ervaren parlementariërs die het LSP-dossier nagenoeg vanaf de start hadden gevolgd, een effectieve lobby van artsenkoepels, ICT-onverschilligheid van zorgbestuurders, de negatieve variant van de poldercultuur en het gemis van een gevoel van urgentie bij grote groepen burgers en politici.

Waarom hebben wij geen landelijk EPD?

Inmiddels is de slingerbeweging de andere kant ingezet. Na de zoveelste innovatiereis naar het digitale Shangri-La Estland vraagt men zich steevast af waarom we hier nog niet zo’n landelijk EPD hebben. Als je dat in 2011 had gezegd was je kaalgeschoren en onder de pek afgevoerd.

Voorbeeld van ID-kaart van Estland

Maar patiënten, specialisten, huisartsen, verpleegkundigen, KPMG-consultants en ziekenhuis-managers vragen inmiddels om de sterke hand van de overheid om een einde te maken aan het gebrek aan veilige digitale gegevensuitwisseling. Ook softwaremakers zoals Chipsoft en PharmaPartners vinden dat VWS wel meer regie mag laten zien.

Minister Bruins onderschrijft dat het niet snel genoeg gaat. Hij begrijpt de zorg over het ontbreken van een landelijke infrastructuur, onduidelijkheid over de regierol van VWS en het ontbreken van een masterplan. Hij beloofde een nieuwe lichting zorgwoordvoerders in de Tweede Kamer dat hij gehoor zal geven aan hun oproep om meer regie.

Maar hoe dan?

Hij beloofde de kamer en “het veld” ook om voor het einde van het jaar een brief te sturen met zijn “ambities op het gebied van de informatie-uitwisseling, de digitale infrastructuur, de standaarden en de interoperabiliteit”.

De concept-versie van de brief circuleert al enige tijd bij de gebruikelijke stakeholders die worden geconsulteerd, maar de feestelijke premiere wordt volgende week verwacht. Dat moet ook wel, want anders is het jaar zowat om. (Hoewel: het zal niet de eerste keer zijn dat een Kamerbrief op 30 of 31 december wordt verstuurd).

Waar het in essentie om zal gaan in de brief, is welke instrumenten Bruins beschikbaar denkt te hebben om een versnelling te realiseren in stroperigere dossiers als standaardisatie, centrale landelijke infrastructuren, authenticatie, toestemming van de patiënt voor digitale uitwisseling en privacy.

Je hebt geen glazen bol nodig om te weten wat hij wil bereiken. De enige reële toetssteen voor de brief is het realiteitsgehalte van de tactieken waarmee hij en zijn ambtenaren de regierol van het ministerie van VWS gaan invullen.