SmartHealth Review: Mio LINK is hartslag monitor in armband

De Mio LINK is geen activity tracker of fitness armband, laten we daarmee beginnen. De armband ziet er namelijk wel uit alsof hij zo in het rijtje van Fitbit, Jawbone en Nike kan passen. Maar de MIO kan op zijn beurt wél iets dat de anderen niet kunnen: continu en betrouwbaar je hartslag meten en die draadloos doorgeven aan elke app die met een externe hartslagmonitor overweg kan. Dat kan via het oudere ANT+ systeem, maar ook met het energievriendelijke Bluetooth Smart. Populaire sportapps als Strava en Runkeeper maar ook een groot scala aan fitnessapps kunnen overweg met de Mio LINK.

Een armband in plaats van een borstband

De Mio LINK is op de eerste plaats een vervanging voor de bekende borstband met een hartslagsensor. Die heeft namelijk allerlei nadelen: hij zit niet altijd even lekker, je moet hem af en toe nat maken voordat hij goed gaat meten, en je hebt regelmatig het gevoel dat hij afzakt. Maar tot nu toe was er eigenlijk geen alternatief voor het betrouwbaar meten

van je hartslag tijdens het sporten of fitnessen. Met behulp van technologie die door Philips is ontwikkeld kan Mio je hartslag meten met een armband aan je pols. Het systeem werd al eerder geïntroduceerd in de (duurdere) Mio Alpha armband die een display heeft. De goedkopere Mio LINK heeft geen display, maar toont je hartslag in de app van Mio of in je favoriete app. Daarmee heb je direct de grootste beperking van deze band te pakken, je moet wel een smartphone meenemen tijdens het sporten wanneer je informatie wil hebben over je hartslag, gelopen afstand en gemiddelde tempo.

De Mio LINK gebruikt dezelfde sensortechnologie als de Mio Alpha

De Mio LINK is puur een vervanger voor de borstband, maar dan aan je pols. Dat het koppelen snel werkt bleek wel bij het uitpakken, want direct nadat ik de Mio aanzette door op een knop boven op de armband te drukken, verscheen een hartslag op het display van de Polar Loop armband die ik toevallig aan mijn andere pols had. De Polar Loop meet zelf geen hartslag, maar kan via Bluetooth wel overweg met de eigen Polar borstbanden, en kennelijk dus ook direct met de Mio.

Daarmee stuitten we echter wel meteen op een klein installatieprobleem: wanneer de Mio eenmaal een Bluetooth verbinding heeft (in dit geval met de Polar Loop), dan zijn andere verbindingen niet mogelijk. Ik installeerde de app van Mio, maar kon geen verbinding maken met de hartslagband. De oplossing: de band uitzetten, de Polar Loop in een andere kamer leggen, armband weer aan zetten , en vervolgens ziet Mio app de eigen armband wel. Kortom: wanneer je meerdere apps of bepaalde apparatuur gebruikt (roeitrainer, fietstrainer) die werken met een Bluetooth hartslagmeter, check dan eerst even met welke de Mio LINK als eerste automatisch een verbinding maakt.

Verbinding maken en hartzones instellen

Hoe voelt dat, zo’n armband?

Ik gebruik nu een Wahoo BlueHR borstband op de hometrainer en op de loopband. Die koppelt ook perfect met allerlei fitness apps, maar super comfortabel zit zo’n band niet. Dat is misschien anders als je een Iron Man veteraan bent met 1 procent lichaamsvet, maar voor the rest of us voel je de borstband toch voortdurend zitten en op en neer schuiven. De Mio armband zit comfortabel, en is leverbaar met een band in twee maten, S/M en L. De sluitingen is dubbel uitgevoerd, dus kwijtraken zul je hem niet snel. Je activeert de band door op een goed bereikbare knop te drukken, nadat hij via een USB-lader is opgeladen. Vanaf dat moment zie je een LED blauw oplichten in de maat van je hartslag.

Wanneer je een verbinding maakt met een app, zie je als het goed is ook hartslaggegevens in die app, bijvoorbeeld in Runkeeper. De Mio LINK heeft dan wel geen display, ook zonder een aangesloten smartphone krijg je toch een goed idee van je hartslag tijdens een training. De LED op de armband kan namelijk in zes verschillende kleuren oplichten. Je kunt die hartslagzones zelf instellen.

Stel: je maximale hartslag is 190, en je wilt deze niet boven de 80 procent hiervan laten komen. Je stelt je band dan zo in dat boven een hartslag van 152 de LED van kleur verandert in paars i.p.v. geel. Het instellen van die trainingszones is een fluitje van een cent, en eigenlijk werkt het systeem met de zes kleuren voor mij nog prettiger dan een display met de feitelijke hartslag. Daarbi moet je namelijk ook nog bedenken of ergens anders op het display bekijken in welke zone je traint. Een sporter zal die persoonlijke zones vast uit het hoofd kennen, maar dat geldt niet voor iedereen. Ik testte de Mio samen met mijn Wahoo borstband en een Polar borstband, en ik vond nauwelijks verschil in de metingen. De enige kanttekening is dat je de armband wel redelijk stevig om je pols moet doen: wanneer hij kan bewegen lijken de metingen onnauwkeurig te worden.

Virtueel een klassieke col beklimmen met de Mio GO?

De Mio GO app

De Mio Link werkt dus prima samen met een groot aantal sport en fitness apps die met een externe hartslagmeter overweg kunnen. Ook sporthorloges of fietscomputers van bijvoorbeeld Garmin kunnen overweg met de Mio LINK. De eigen app van Mio (Mio GO) is niet heel uitgebreid in rapportages, maar is op een andere manier wel onderscheidend van apps als Runkeeper of Strava. Die zijn namelijk voornamelijk bedoeld om je activiteit zo precies mogelijk vast te leggen (helling, afstand, stapgrootte, gemiddelde snelheid, parcours, etc).

De Mio GO app is specifieke bedoeld om binnentrainingen op een loopband of fietstrainer leuker te maken. Het idee: je krijgt een video voorgeschoteld van de meest fraaie trainingslocaties over de hele wereld.

Je ziet dus eigenlijk wat een fietser of hardloper ziet als die de Col du Galibier beklimt of door de wildernis van Patagonia jogt. De snelheid waarmee je in de app door het parcours beweegt hangt af van je hartslag, op een helling moet je de hometrainer zwaarder zetten of harder trappen om de gewenste hartslag te halen. Mio levert gratis een paar parcoursen, maar als je ze allemaal wil gebruiken dan moet je een abonnement nemen. De kosten: 5,49 euro per maand, of 54,99 euro per jaar. Het idee is leuk, of het ook blijft motiveren als de nieuwigheid eraf is valt te bezien, en zal bovendien van persoon tot persoon verschillen. Maar met een maandabonnement van nog geen zes euro kun je het zelf proberen.

de MIO Go app laat je virtuele parcours zien

Conclusie

De Mio LINK heeft een aantal ijzersterke voordelen. Een opgeladen band gaat 8-10 uur mee, wat voor de meeste gebruikers voldoende is. De armband is waterbestendig tot 30 meter onder water (hoewel de hartslag volgens de leverancier onder water minder betrouwbaar wordt gemeten). Trainen in de regen is dus geen enkel probleem. De armband vind ik een stuk prettiger dan een borstband, hoewel dat misschien een kwestie van smaak en gewenning is. En hoewel de band geen display heeft, kun je aan de kleur van het LED-lampje toch zien in welke hartslagzone je aan het trainen bent.

De Mio is duurder dan een borstband, maar biedt dus meer comfort en meer functies (de LED-indicator). Bedenk wel: de Mio LINK is geen stappenteller en heeft geen geheugen.

Om je hartslag gedurende een training op te slaan moet je tijdens de training continu een draadloze verbinding met een smartphone hebben, die je dan natuurlijk ook bij je moet hebben. Voor fans van Strava, RunKeeper of soortgelijke apps is dat natuurlijk geen probleem, die hebben waarschijnlijk al een mooi hoesje waarmee de smartphone om je bovenarm meekan. Kortom: de Mio Link concurreert niet met de activity trackers van Fitbit of Withings, maar is zonder meer een aanrader voor iedereen die een comfortabel alternatief zoekt voor een borstband met harslagmeter .

Prijs?

€99.95