DRJ
Ik ben zojuist teruggekeerd uit de lockdown. Best een schok. Maar wel positief. In Frankrijk zat ik circa 10 weken in een spijkerhard Corona-isolement met alleen een pruttelend internetlijntje en een vrouw lijdend aan Haarlem-blues.
Ik ben alweer bijna 2 dagen in Nederland en alles is weer zo goed als vanouds. Op de zaak doet de luxe koffieautomaat z’n ding en de snoeppot was als tot z’n strot aan toe gevuld met lekkers. Internet flitst op glasvezelsnelheid, wat in de praktijk serieus rapper programmeert. Nieuw: een tafeltennistafel. In Haarlem, dus weg blues…
Uit huis gezet
Alleen… Ons kantoor is slechts voor een derde gevuld. Wie wil mag tot 1 september thuis blijven werken. Wie niet wil mag naar de zaak. Ik wil niet. Correctie, mijn vrouw wil niet. Mij niet. Meer. Ze heeft nog nooit zo’n lange periode 24/7 met mij opgescheept gezeten. En hoe leuk (…) ik ook ben, dat houdt niemand vol. En omdat zij sowieso thuis werkt, ben ik het huis uit gezet. Het is de bedoeling dat ik me op werkdagen minimaal 8 uur elders vermaak.
Het feit dat ik volledig op locatie ging draaien was goed voor een opgetrokken wenkbrauw van mijn directeur. Ik zag hem oprecht denken: “Die is gek?” Toen ik de voor mij penibele thuissituatie aan hem had uitgelegd was er opeens alle begrip: “Dan kom je toch lekker hier zitten!” En weet u wat het is? Het is een stuk leuker om weer thuis te komen als je aanwezigheid wél wordt gewaardeerd. Zou alles tóch weer normaal worden?
Over de gastblogger:
John Vanderaart was de eerste Nederlandse professionele game-programmeur. Bezitters van de legendarische Commodore 64 kennen hem als ‘John Vanderaart’ of DRJ – Doctor John. Onder die namen publiceert hij tekstadventures en schietspellen als Eindeloos. Tegenwoordig is hij senior developer bij maker van zorg-software WinBase, en werkt hij net als duizenden software-ontwikkelaars thuis. Op SmartHealth doet hij dagelijks verslag van zijn ervaringen. Lees hier alle afleveringen.
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!