DRJ
Episode #2 - John merkt een gunstig bijverschijnsel van de quarantaine: onbewust verlichting van gegevensdruk.
Er heerst een misverstand op het gebied van veel zorgsoftware en dat misverstand betreft het toenemen van de administratiedruk. Concreet: de behandelaar is steeds meer tijd kwijt aan het invullen van gegevens.
Dat is kostbare tijd die de behandelaar niet aan de patiënt kan besteden. Voor een behandelaar in vaste dienst is dat al irritant, dus het laat zich raden wat de zelfstandige behandelaar van deze administratiedruk vindt! Dat niet los gezien van het feit wie er uiteindelijk opdraait voor al die administratiekosten? Wat de vergoeder betreft, hoort het er nu eenmaal bij: “Sorry…”
Intussen is het geen administratiedruk maar ‘gegevensdruk’. De zorgsoftware is namelijk zeer atypisch, want waar moderne ‘normale’ programmatuur steeds mobieler en dus soberder wordt uitgevoerd, daar wordt in de zorg het aantal databases, tabellen en velden alleen maar meer en meer. Instanties, verzekeraars, en brancheverenigingen zijn voortdurend aan het verzinnen wat er aan nóg meer (evaluatie-)gegevens valt binnen te halen. Met als gevolg dat nogal wat uitwisselings-protocollen met grote regelmaat dienen te worden aangepast.
Voor ons, de ontwikkelaars, zijn die wijzigingen voornamelijk lastig bij vaak gebrek aan concrete documentatie en testfaciliteiten. Maar wij ontwikkelaars zijn gelukkig klaar als de betreffende wijziging is doorgevoerd! Waarna de behandelaar (wat dát is nu eenmaal de consequentie van de aangevette vraagstelling) voor de zoveelste keer de nodige éxtra handelingen moet verrichten om z’n lijstjes netjes aangeleverd te krijgen. En laat u zich door niemand iets wijsmaken: “Dat wordt in de toekomst nog véél erger!”
Dus terug naar het begrip gegevensdruk en naar wat in ons bedrijf de ‘useless click list’ is genoemd; oftewel de lijst met onnodige handelingen. Als ontwikkelaar ben je daar niet zo mee bezig. Je implementeert de story, een collage bekijkt je code en daarna wordt het doorgeschoten richting de testers die grondig controleren of alles doet wat het moet doen. Door Corona gedwongen moeten wij in eenzaamheid ontwikkelen en dat zorgt ervoor dat we ongemerkt wat anders zijn gaan werken. Toch iets beter naar de eigen code kijken, toch wat meer zelf testen en dus toch beter ervaren wat bepaalde wijzigingen voor gevolgen hebben voor de behandelaar (lees: de klant). Gevolg: “Als je er zelf mee te maken krijgt dan wordt die useless click list opeens wél een issue!” Een ontwikkelaar heeft namelijk een gezonde hekel aan dubbel werkt dat ook geautomatiseerd kan worden. Dat laatste gebeurt dan ook in dezelfde moeite door.
Met als gevolg dat er onbewust verlichting van gegevensdruk ontstaat. Een onsje minder als het ware. Heeft die quarantaine tóch nog een gunstig bijverschijnsel.
Over de gastblogger:
John Vanderaart (wikipedia) was de eerste Nederlandse professionele game-programmeur. Bezitters van de legendarische Commodore 64 kennen hem als ‘John Vanderaart’ of DRJ – Doctor John. Onder die namen publiceert hij tekstadventures en schietspellen als Eindeloos. Tegenwoordig is hij senior developer bij maker van zorg-software WinBase, en werkt hij net als duizenden software-ontwikkelaars thuis. Op SmartHealth doet hij dagelijks verslag van zijn ervaringen. Lees hier alle afleveringen.
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!