Over zes dagen start de crowdsale van tokens voor de ICO van Doc.ai, een start-up die machine learning en blockchain technologie gebruikt voor conversational agents die op basis van quantified biology je helpen je medische data te interpreteren.
U wilt die eerste zin misschien nog een keer lezen. Het kan dat u bij de elite voorhoede van digitale trendwatchers hoort voor wie deze aankondiging volkomen helder is. Dan kunt u hier afhaken.
Ik moest zelf de website en de whitepapers van Doc.ai goed laten bezinken voordat ik een beeld had van de nieuwste plannen van Walter en Sam de Brouwer, de oprichters van Doc.ai (en daarvoor van Scanadu).
Scanadu's Scout
Dat vorige bedrijf klinkt wellicht bekend in de oren. De Scanadu Scout scanner, die via crowdfunding door zo'n zesduizend beta-testers werd aangeschaft om data te mogen leveren voor een clinical trial, is inmiddels een presse-papier van 199 dollar geworden. Daar waren niet alle Scout bezitters blij mee, om het zachtjes uit te drukken.
Initial Coin Offering: ook Paris Hilton doet het
Misschien maar even beginnen met die ICO (Initial Coin Offering), een inmiddels veel besproken manier voor bedrijven om door middel van door hen zelf uitgegeven virtuele munt geld op te halen bij investeerders. Paris Hilton, bokser Floyd Mayweather en voetballer Luis Suarez promoten ICO’s van volgens hen veelbelovende bedrijven op hun Instagram accounts. Met hun aantallen volgers heeft de term mondiaal inmiddels een flink bereik. De Chinese overheid verbood vorige week ICO’s, toezichthoudende instanties in allerlei landen waarschuwen voor wild-west scenario’s en grote risico’s voor argeloze investeerders, maar er zijn (ook bij traditionele banken) genoeg voorstanders te vinden.
Bij Doc.ai heet de digitale munt die je kunt kopen een Neuron. Hij is te vergelijken met een Bitcoin of een Ether, de virtuele munten die in de afgelopen maanden enorme koersstijgingen (en dalingen) lieten zien.
Tokenomics?
Bij een digitale munt hoort een economisch model (tokenomics), en dat van Doc.ai is interessant. Het idee is grofweg dat deelnemers aan het platform hun medische data (diagnoses, medicatie, beweging, bloedwaarden, DNA, etc.) op basis van blockchain-technologie kunnen aanbieden aan research organisaties en daar digitaal geld (neurons) voor kunnen vragen. De blockchain aanpak zorgt ervoor dat er altijd een herleidbaar pad naar data en bijbehorende transacties is. Research organisaties kunnen op hun beurt geld vragen aan deelnemers wanneer ze met die data en kunstmatige intelligentie relevante inzichten hebben gevonden. Dat werkt natuurlijk alleen maar als je veel gegevens van veel gebruikers hebt, maar voor bepaalde zeldzame ziekten zijn de gegevens van tientallen patiënten wellicht al nuttig voor onderzoek.
Researchers kunnen ook voortbouwen op modellen, classificaties en datasets van andere researchers die tegen betaling beschikbaar zijn in het platform van Doc.ai. Het lijkt een beetje op het ResearchKit model van Apple, maar dan uitgebreider en met een mogelijk verdienmodel. Ook in Apple’s filosofie hoort je medisch dossier niet in de cloud maar cryptografisch beveiligd op je eigen device (smartphone of tablet).
Op je telefoon kun je dan in gewoon Engels (of Nederlands) aan de Doc.ai apps vragen stellen over je gezondheid, bloed- en meetwaarden en aandoeningen, waarna de kunsmatig intelligente robo-doctor in het platform zoekt naar mogelijke verbanden en antwoorden. Een soort Thuisarts.nl, maar dan op basis van jouw specifieke data. Doc.ai heeft het speelveld overigens niet alleen, in Silicon Valley alleen al zijn er honderden startups bezig met kunstmatige intelligentie (AI), spreektaal en zorg. Wat mobile vijf jaar geleden was, is AI in 2017, qua buzzword.
Aan een voorspelling over de kansen en risico’s van Doc.ai durf ik me niet te wagen, behalve dan dat zo'n investering - net als alle andere ICO's - niet voor beleggers met zwakke zenuwen is. Maar het idee van een economische waarde en ruilmarkt voor jouw biomedische data, als brandstof voor kunstmatige intelligente medische modellen, die kunnen worden beloond wanneer ze jou nieuwe informatie bieden, is wel iets waar we in de komende vijf tot tien jaar over moeten gaan nadenken. Nu geef je je hartslag, slaapgegevens en eetpatroon nog gratis weg aan Apple, Fitbit en Garmin. Het bestaande model van data verzamelen voor klinische studies is nooit bedacht voor een wereld waarin een groot deel van de bevolking zelf steeds meer gezondheidsdata verzamelt en produceert, en deep learning systemen hier nieuwe inzichten uit kunnen halen.
Een ezel stoot zich zelden aan dezelfde steen en vertrouwen is iets wat je langzaam opbouwt, maar snel verliest.
WDB en consoorten zijn het mijne alvast sinds SCAMADU voor altijd kwijt.
Nota bene WDB zetelt mogelijk nog steeds in de RvB van SCAMADU maar communiceert niet over de bestemming van de opgehaalde centen of de opgehaalde gezondheidsdata (ook van 3000 EU burgers). SCAMADU schuift de schuld van de mislukking ook systematisch bij de FDA, terwijl hun bloddrukmeting zelfs op wetenschappelijk technisch vlak nergens stond (geen enkele cuffless bloeddrukmeting trouwens)
Ook dit project lijkt opnieuw een hippe masquerade om op kosten van crowdfunders gezondheidsgegevens te verzamelen voor eigen gewin ... tenzij ik mij vergis natuurlijk.
Zoals in een ver verleden het ging over bezit van grond, later koloniale verwerving van specerijen en nog later het verwerven van grond- dan wel delfstoffen valt het proberen medische data vermarkt te krijgen bij de bron(de patiënt) onder "resource-grabbing". Het is allemaal een in een hip jasje gestoken vorm van een verdienmodel ten gunste van de bedenkers.