DRJ
Episode #26 - Er is thans van alles aan de hand in mijn Postvak IN. Ontploffingsgevaar. Ik word opeens gemaild door allerlei instanties en bedrijven die iets van me moeten: geld. Het is ongetwijfeld de VOC-mentaliteit die deze instanties en bedrijven heeft aangejaagd, maar van buurtsuper tot ANWB tot Amazon: “Het gaat maar door en het houdt niet op.”
Al helemaal jubelend is Thuisbezorgd. Het ene na het andere - naar financiële adem happende - restaurant sluit zich aan bij deze maaltijd-intermediair. Wat ongetwijfeld weer ten koste gaat van al die aanbieders die sinds jaar en dag reeds warm aan huis leveren, maar dat terzijde. Sowieso heeft Thuisbezorgd nergens pijn aan, vandaar het gejubel. Ja, ook dát is de VOC-mentaliteit.
Niet al deze elektronische post is aan te moedigen, want veel (lees: verreweg het meeste) is gewoon nóg meer van hetzelfde. Dat heeft dan weer tot gevolg dat ik bepaald onzorgvuldig door de lijst met nieuw binnengekomen E-mailberichten blader. Ik klik de bovenste onderwerpregel aan, ik druk op de <SHIFT>-toets, en niet echt scherp lezend scroll ik dan omlaag. Als het hele scherm is blauwgekleurd druk ik maar eens op <DELETE>. En wég is al die feitelijke spam. Het bovenstaande herhaalt zich met zo af en toe een uitzondering voor die ene elektronische boodschap die ik wel serieus bekijk.
Huilie huilie
De ellende zit hem overduidelijk in dat ‘niet echt scherp’. Ik lees dus regelmatig ergens overheen… En dus kreeg ik vandaag een telefoontje. Een van de personal trainers van de sportschool die ik normaal gesproken frequenteer. Of ik zijn schrijnende E-mailbericht niet had gelezen? Nee; zie hierboven. Maar hoezo schrijnend? De sportschool had mijn automatische incasso zelf grootmoedig stopgezet vanwege Corona. Maar dat het zó lang zou duren. Huilie huilie. Het kwam erop neer dat als ik niet alsnog akkoord ging met die incasso, er over een maand geen sportschool meer zou bestaan. En dat moet natuurlijk ook weer niet.
Andermaal de telefoon. Het authentieke Italiaanse restaurantje waar mijn vrouw en ik, op stoffige woensdagavonden, weleens plegen te zondigen; fantastische Calamari Fritti. Sinds kort (= vanaf vandaag) bezorgen ze ook. En als ik direct - en dus niet via Thuisbezorgd - bestel, dan krijg ik 25 procent Corona-korting. Lekker! En een kalender voor thuis (leuk!).
Ik zal mijn E-mail de komende tijd toch eens wat grondiger bekijken. Gaat’ie weer: de telefoon.
Over de gastblogger:
John Vanderaart was de eerste Nederlandse professionele game-programmeur. Bezitters van de legendarische Commodore 64 kennen hem als ‘John Vanderaart’ of DRJ – Doctor John. Onder die namen publiceert hij tekstadventures en schietspellen als Eindeloos. Tegenwoordig is hij senior developer bij maker van zorg-software WinBase, en werkt hij net als duizenden software-ontwikkelaars thuis. Op SmartHealth doet hij dagelijks verslag van zijn ervaringen. Lees hier alle afleveringen.
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!